Woda, a gospodarka kanalizacyjna

Jedynie 62% populacji świata ma dostęp do dobrej jakości sieci kanalizacyjnej, oddzielającej ścieki od wody użytkowej.
W Polsce zaległości w zakresie dbałości o środowisko są tak duże, że pomimo przeznaczanych  w ostatnich latach środków na kanalizację i oczyszczalnie (utworzono Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych - KPOŚK) wiele miast i wsi nadal odprowadza swoje ścieki wprost do rzek, rowów melioracyjnych czy gleby. Wiele miast ma też  oczyszczalnie przestarzałe, które nie radzą sobie z oczyszczaniem rosnącej ilości ścieków i z zanieczyszczeniami w nich zawartymi.
W wielu miejscach, np. tam gdzie zabudowa jest rozproszona, budowa kanalizacji jest zbyt droga i wtedy rozwiązaniem są tzw. szamba, z których ścieki powinny być wywożone wozami asenizacyjnymi do oczyszczalni. Praktyka jest jednak inna – większość szamb jest nieszczelna i ścieki trafiają do gleby lub wylewane są do okolicznych rowów melioracyjnych lub rzeki. Skala tych niekontrolowanych zrzutów jest ogromna – niektórzy szacują, że 90% ścieków z szamb nie trafia do oczyszczalni. Powoduje to silne zanieczyszczenie bakteriologiczne małych cieków i gleby.